YARGIÇ SESİ

İçimde acımasız ve eleştirel bir ses var, bir yargıç. Yaptıklarım, uğraştıklarım beni ne kadar mutlu etse de bu durum kısa sürüyor çünkü o ses, ne yaparsam yapayım onun için yeterli olamayacağımı, mükemmele ulaşamayacağımı, eksik ve yetersiz parçalarımın hep var olduğunu söylüyor.

Bize bu verimlilik olarak öğretildi; ne kadar çok kamçılanırsak, ne kadar eksik tarafımızı görürsek kendimizi o yönde geliştirebileceğimizi. Bu bazen işe yaramış olabilir ama uzun vadede zihnimizin içinde durmadan konuşan ve sürekli eleştiren o sese layık olmaya çalışarak kendimizi ve kaynaklarımızı tüketmeye, eleştirilmekten ya da hata yapmaktan korktuğumuz için adım atamamaya başladık.

Bu ses ortaya çıktığında

"Şu an ve burası güvenli,

ben yeterliyim,

yaptığım şeylerden gurur duyuyorum,

yapmak istediğim şeyleri, severek, keyifle ve azimle yapacağıma ve yaşamın beni bu yolda destekleyeceğine inanıyorum”

demek bana güç veriyor.

Kalbimle,

Hilal